O książce: rok / Vera nie mogła zrozumieć, dlaczego nic nie czuje. Nie chce płakać, krzyczeć ani go uderzać. Tyle, że cała siła gdzieś w jednej chwili zniknęła, jakby poszła w ziemię, Nastya zaczęła płakać. Tatiana Pietrowna zbladła i zakryła usta dłonią. – No cóż – Vera wstała. - Tak kończy się bajka. Czas działać. – Vera… – spojrzał na nią błagalnie.